Mgławica Małż (Sh2-119) to rozległy obszar H II w gwiazdozbiorze Łabędzia, położony około 2 200 l. św. od Ziemi.

​​

Został skatalogowany dopiero w 1959 r. przez Stewarta Sharplessa (nr 119 w jego drugim katalogu).

​​

Mgławicę pobudza ultrafioletowa poświata gorącej gwiazdy 68 Cygni (typ O7). Na zdjęciach w palecie SHO wodór i siarka świecą w ciepłych brązach, a zjonizowany tlen daje charakterystyczną niebieską „perłę” wokół gwiazdy.

​​

Struktura przypomina dwie nachodzące na siebie muszle i liczy ponad 100 l. św. średnicy, zajmując na niebie około 1,5° – trzy tarcze Księżyca. W południowej części widać ciemne globule i pasma pyłu, w których mogą rodzić się nowe gwiazdy.

​

Obiekt leży zaledwie 2-3° na zachód od jaśniejszej Mgławicy Ameryka Północna, dlatego często jest pomijany wizualnie; jednak długie ekspozycje wąskopasmowe lub teleskop ≥200 mm z filtrem UHC/Hα pozwolą dostrzec jego subtelny blask i strukturę obu „muszli”.